Wynagrodzenie podstawowe w ostatnich latach rosło bardzo szybko –aż o 80 proc. od 2008 r. Wzrostowi temu nie towarzyszył jednak wzrost wydajności pracy. Ponadto, obowiązująca przez ostatnie 10 lat zasada podnoszenia płacy minimalnej dla wszystkich powodowała, że z rynku wypychane były osoby młode, nieposiadające jeszcze kwalifikacji. Dzisiaj, kiedy rynek przekształca się w rynek pracownika, regionalizacja płac może pozwolić na ograniczenie tego zjawiska i zmniejszenie patologii na rynku pracy, związanych z zatrudnianiem na czarno czy nieraportowaniem godzin pracy w celu uniknięcia płacy minimalnej.

Konfederacja Lewiatan uważa, że płaca minimalna ustalana na poziomie lokalnym pozwoliłaby ponadto lepiej walczyć z bezrobociem. Zdaniem ekspertów, minimalna pensja na poziomie 2000 zł w stolicy to niska kwota, ale patrząc z perspektywy niewielkiej miejscowości na wschodzie kraju – jest ona znacząca. W ocenie Konfederacji, obecny model ustalania płacy minimalnej może okazać się szkodliwy dla gospodarki.

Sami pomysłodawcy zmian napotykają jednak na problemy związane z ich wdrożeniem. Największym z nich jest silne zróżnicowanie średnich pensji już na poziomie powiatów, a nie województw. Przykładowo, wynagrodzenia w stolicy zawyżają średnią dla całego województwa mazowieckiego. Konieczne jest więc dokładne ustalenie kryterium, wobec którego obowiązywałaby konkretna płaca. Problematyczne będą bowiem firmy, których siedziby są inne niż miejsce prowadzenia działalności lub ich działalność jest ogólnokrajowa. Jeśli natomiast kryterium będzie miejsce zamieszkania pracownika, pojawia się pytanie o osoby, które dojeżdżają z jednego powiatu do drugiego. Nie bez znaczenia jest także wielkość firmy i branża, w jakiej działa.

Jak donosi Gazeta Prawna minister rodziny, pracy i polityki społecznej, Elżbieta Rafalska, jest nastawiona do propozycji sceptycznie. Uważa ona, że taki podział mógłby wywołać zagrożenie niekonstytucyjnością.

Źródło: GP