Zawarta
umowa o zakazie konkurencji ma na celu ochronę informacji
szczególnie ważnych dla spółki, do których
dostęp ma pracownik, a co za tym idzie wypłata odszkodowania z
tytułu zawartej umowy ma na celu zabezpieczenie źródła
przychodów spółki.
Artykuł
15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej
jako ustawa o PDOP) stanowi, iż kosztem uzyskania przychodów
są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub
zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z
wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 powyższej ustawy.
Zgodnie
z art. 101(2) Kodeksu pracy, pracodawca i pracownik mający dostęp
do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie
mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, zawierają umowę o zakazie
konkurencji po ustaniu stosunku pracy. W takiej umowie określa się
okres obowiązywania zakazu konkurencji oraz wysokość odszkodowania
należnego pracownikowi od pracodawcy.
Zawarta
umowa o zakazie konkurencji ma na celu ochronę informacji
szczególnie ważnych dla spółki, do których
dostęp ma pracownik a co za tym idzie, wypłata odszkodowania z
tytułu zawartej umowy ma na celu zabezpieczenie źródła
przychodów spółki poprzez nieujawnianie tych
informacji osobom nieuprawnionym w związku z tym może być
zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.
Ponadto
wypłata odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji nie jest
wymieniona w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP jako
przesłanka negatywna zaliczenia tego wydatku do kosztów
uzyskania przychodów. Należy jednak zwrócić uwagę na
ciążący na pracodawcy obowiązek podkreślany również
przez organy podatkowe, iż ciężar co do prawidłowego
udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku pomiędzy
poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na pracodawcy,
to on musi wykazać, że poniesiony koszt jest zasadny z punktu
widzenia prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.
Zgodnie
z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty
poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo
zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem
kosztów wymienionych w art. 23 powyższej ustawy.
Natomiast
zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o PDOF, koszty uzyskania przychodów
z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego
stosunku pracy oraz pracy nakładczej określone są w stałej
miesięcznej kwocie i są potrącane przez płatnika w formie
zryczałtowanej. Co do zasady, koszty uzyskania przychodu przysługują
pracownikowi wówczas, gdy w danym miesiącu uzyskał on
przychód ze stosunku pracy.
Koszty
uzyskania przychodów stosuje również były pracodawca,
po rozwiązaniu stosunku pracy z pracownikiem, jeżeli dokonuje
wypłaty na rzecz byłego pracownika kwalifikowanej jako przychód
ze stosunku pracy. Koszty uzyskania przychodu stosuje się bowiem
wówczas, gdy dochodzi do wypłaty przychodów ze
stosunku pracy; jeżeli są one wypłacane już po ustaniu stosunku
pracy, nie tracą swego statusu i nadal pozostają przychodami z tego
źródła. Jednym z takich przychodów będzie
odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji wypłacane w związku z
wcześniejszym zatrudnieniem danej osoby na podstawie umowy o pracę.
Koszty uzyskania przychodu należy potrącić za miesiące, w których
były pracownik otrzymał przychód ze stosunku pracy z
zastosowanie znajdą ryczałtowe stawki określone przez ustawodawcę
w art. 22 ust. 2 ustawy o PDOF.
Źródło:
money.pl