Aktualność "Niski PIT przy rozliczaniu kosztów uzyskania przychodów"
Osoby
prowadzące działalność ponoszą na ten cel wydatki. W zależności
od rodzaju prowadzonej działalności, mogą to być wydatki związane
z zakupem towarów, materiałów czy też poniesione w
celu wynajęcia pomieszczenia na działalność.
Niektóre z wymienionych wydatków określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią koszt uzyskania przychodów. W przypadku prowadzenia KPiR lub pełnej księgowości wpływają one na dochód, który stanowi podstawę opodatkowania, a tym samym zmniejszają wielkość podatku do zapłaty.
Tą kwestię regulują ustawy o PIT i CIT, wg których do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć te wydatki, które zostały poniesione w celach uzyskania przychodu lub zachowania bądź zabezpieczenia jego źródła. Nie jest to jednak jedyny warunek jaki musi być spełniony aby dany wydatek mógł stanowić koszt.
Ważne by wydatek nie znalazł się na liście wyjątków- wydatków nie stanowiących kosztu- zwanej w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT np. wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne związane z reprezentacją czy związanych ze składkami na Fundusz Pracy. Kolejnym warunkiem jest to aby wydatek był udokumentowany. W większości przypadków dokumentem potwierdzającym jest faktura lub rachunek. Paragon zwykle nie jest uznawany za dowód księgowy. A zatem aby można było wydatek uznać za koszt muszą być spełnione te trzy podstawowe warunki.
Wydatki poniesione na cele firmy zanim trafią jako koszt np. do KPiR są najpierw przyporządkowywane do odpowiednich grup. Od rodzaju wydatku zależy od której z kolumn KPiR on trafi. Według uproszczonej księgi podatkowej wydatki dzieli się na:
Tutaj decydujące zdanie ma sam podatnik. To on decyduje o wartości wydatków poniesionych na mieszkanie zaliczonych do kosztów i to w jego gestii również będzie obowiązek udowodnienia istnienia związku poniesionego wydatku z uzyskaniem przychodu.
Ogólnie przyjęte jest by koszty poniesione w związku z eksploatacją mieszkania/domu rozliczyć w proporcji do powierzchni wykorzystywanej na działalność jaką stanowi ona w stosunku do całego mieszkania/ domu.
W praktyce wygląda to tak, że wylicza się powierzchnię pokoju, w którym jest prowadzona działalność, dodając do tego część powierzchni przedpokoju, łazienki, ewentualnie kuchni. Uzyskaną sumę dzielimy przez powierzchnię całego lokalu mieszkalnego i mnożymy przez 100 proc. tak, aby wartość wyrażona była w procentach. Następnie zgodnie z ustaloną procentową proporcją rozliczmy faktury/ rachunki, których część wartości będzie stanowiła koszt związany z prowadzoną działalnością a część będzie prywatnym wydatkiem. Dokumentem księgowym przy takim traktowaniu kosztów prócz faktury/ rachunku będzie również dowód księgowy.
Zdarza się jednak, że niektóre z rachunków w większym stopniu będą dotyczyć prowadzonej firmy. Za przykład może posłużyć rachunek za telefon. Wówczas możliwe jest ustalenie osobnej proporcji, którą także ustala sam przedsiębiorca. Nie można jednak zapominać, że w razie kontroli podatkowej przedsiębiorca będzie musiał udowodnić stosowność takiego rozwiązania w tym przypadku np. bilingiem rozmów.
Prócz wydatków na media (gaz, prąd, woda, ogrzewanie, telefon, internet) można również zaliczyć do kosztów określoną część wydatków na podatek gruntowy lub podatek od nieruchomości oraz za wywóz śmieci. Także remont pomieszczenia, w którym znajduje się działalność można uznać za koszt oraz wydatki poniesione na wyposażenie. Najważniejszą kwestią jest posiadanie dokumentu potwierdzającego poniesienie wydatku oraz wykazanie związku z prowadzoną działalnością i uzyskiwanymi przychodami.
Źródło: money.pl
Niektóre z wymienionych wydatków określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią koszt uzyskania przychodów. W przypadku prowadzenia KPiR lub pełnej księgowości wpływają one na dochód, który stanowi podstawę opodatkowania, a tym samym zmniejszają wielkość podatku do zapłaty.
Tą kwestię regulują ustawy o PIT i CIT, wg których do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć te wydatki, które zostały poniesione w celach uzyskania przychodu lub zachowania bądź zabezpieczenia jego źródła. Nie jest to jednak jedyny warunek jaki musi być spełniony aby dany wydatek mógł stanowić koszt.
Ważne by wydatek nie znalazł się na liście wyjątków- wydatków nie stanowiących kosztu- zwanej w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT np. wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne związane z reprezentacją czy związanych ze składkami na Fundusz Pracy. Kolejnym warunkiem jest to aby wydatek był udokumentowany. W większości przypadków dokumentem potwierdzającym jest faktura lub rachunek. Paragon zwykle nie jest uznawany za dowód księgowy. A zatem aby można było wydatek uznać za koszt muszą być spełnione te trzy podstawowe warunki.
Wydatki poniesione na cele firmy zanim trafią jako koszt np. do KPiR są najpierw przyporządkowywane do odpowiednich grup. Od rodzaju wydatku zależy od której z kolumn KPiR on trafi. Według uproszczonej księgi podatkowej wydatki dzieli się na:
- zakup towarów handlowych i materiałów- wartości wpisuje się według cen zakupu;
- koszty uboczne zakupu, czyli związane z zakupem jak np. transport, załadunek, wyładunek czy ubezpieczenie na czas transportu
- wynagrodzenie w gotówce i naturze- wypłacane pracownikom wynagrodzenia brutto, również te z tytułu umowy zlecenia czy umowy o dzieło
- pozostałe wydatki- nieujęte w żadnej z powyższych kategorii, ale oczywiście spełniające trzy podstawowe warunki do zakwalifikowania jako koszt, np. wydatki związane z opłatami za czynsz czy media
- amortyzacja
- wydatki na reklamę
- wydatki na reprezentację
Tutaj decydujące zdanie ma sam podatnik. To on decyduje o wartości wydatków poniesionych na mieszkanie zaliczonych do kosztów i to w jego gestii również będzie obowiązek udowodnienia istnienia związku poniesionego wydatku z uzyskaniem przychodu.
Ogólnie przyjęte jest by koszty poniesione w związku z eksploatacją mieszkania/domu rozliczyć w proporcji do powierzchni wykorzystywanej na działalność jaką stanowi ona w stosunku do całego mieszkania/ domu.
W praktyce wygląda to tak, że wylicza się powierzchnię pokoju, w którym jest prowadzona działalność, dodając do tego część powierzchni przedpokoju, łazienki, ewentualnie kuchni. Uzyskaną sumę dzielimy przez powierzchnię całego lokalu mieszkalnego i mnożymy przez 100 proc. tak, aby wartość wyrażona była w procentach. Następnie zgodnie z ustaloną procentową proporcją rozliczmy faktury/ rachunki, których część wartości będzie stanowiła koszt związany z prowadzoną działalnością a część będzie prywatnym wydatkiem. Dokumentem księgowym przy takim traktowaniu kosztów prócz faktury/ rachunku będzie również dowód księgowy.
Zdarza się jednak, że niektóre z rachunków w większym stopniu będą dotyczyć prowadzonej firmy. Za przykład może posłużyć rachunek za telefon. Wówczas możliwe jest ustalenie osobnej proporcji, którą także ustala sam przedsiębiorca. Nie można jednak zapominać, że w razie kontroli podatkowej przedsiębiorca będzie musiał udowodnić stosowność takiego rozwiązania w tym przypadku np. bilingiem rozmów.
Prócz wydatków na media (gaz, prąd, woda, ogrzewanie, telefon, internet) można również zaliczyć do kosztów określoną część wydatków na podatek gruntowy lub podatek od nieruchomości oraz za wywóz śmieci. Także remont pomieszczenia, w którym znajduje się działalność można uznać za koszt oraz wydatki poniesione na wyposażenie. Najważniejszą kwestią jest posiadanie dokumentu potwierdzającego poniesienie wydatku oraz wykazanie związku z prowadzoną działalnością i uzyskiwanymi przychodami.
Źródło: money.pl
Facebook
Śledzik
Wykop
