Przed 1 stycznia 2011 r. określenie właściwej stawki opodatkowania usług budowlanych wymagało analizy art. 41 ust. 12 – 12c ustawy o VAT oraz wyjątków od tego przepisu, wskazanych w par. 37 rozporządzenia ministra finansów z 29 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Od początku roku zasady określania stawek wynikają już tylko z ustawy o VAT. Stawkę obniżoną (obecnie 8-proc.) stosuje się do m.in. budowy, remontu, modernizacji oraz termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W przypadku robót w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych lub lokalach mieszkalnych istotne jest także, czy ich powierzchnia użytkowa mieści się w limicie wskazanym w ustawie (odpowiednio: 300 mkw. oraz 150 mkw.).

Poza przypadkami, w których stosuje się stawkę obniżoną, zastosowanie ma podstawowa stawka VAT.

Tym samym roboty budowlane (np. budowa lub przebudowa) dotyczące np. hotelu- budynku niestanowiącego obiektu budownictwa mieszkaniowego (tj. budynku mieszkalnego stałego zamieszkania- PKOB dział 11), będą opodatkowane stawką 23- proc.

Budynkiem stanowiącym obiekt budownictwa mieszkaniowego jest np. budynek mieszkalny o trzech lub więcej mieszkaniach. Usługa jego budowy czy remontu będzie więc opodatkowana, co do zasady, stawką obniżoną bez względu na powierzchnię użytkową znajdujących się w nich mieszkań. Jeżeli jednak usługa będzie dotyczyła konkretnego lokalu mieszkalnego w takim budynku, w przypadku gdy powierzchnia użytkowa tego lokalu przekracza 150 mkw., należy odpowiednią część podstawy opodatkowania obciążyć stawką obniżoną, część zaś stawką 23- proc. Skutki podatkowe mogą więc znacząco różnić się, w zależności od przedmiotu prac.


Źródło: GP