Podatnicy, którzy do procesu technologicznego używają wyrobów akcyzowych, nie muszą płacić akcyzy, jeżeli zmieszczą się w ustalonych normach zużycia. Wysokość normy może być zmieniona.

Niektóre wyroby akcyzowe ze względu na przeznaczenie w określonych przypadkach podlegają zwolnieniu z akcyzy lub też są opodatkowane stawką 0 zł. W celu ograniczenia możliwości nadużyć wykorzystanie tych wyrobów w procesie produkcji bez obciążania ich akcyzą podlega tzw. normom zużycia. Normy te określają ilość wyrobu akcyzowego niezbędną do wytworzenia danej ilości produktu gotowego przy zastosowanej technologii produkcji.

Przekroczenie dopuszczalnych norm spowoduje, że trzeba będzie opodatkować ponadnormatywne zużycie wg odpowiedniej stawki. Normy zużycia określane są indywidualnie dla każdego podatnika w drodze decyzji wydawanej przez naczelnika urzędu celnego.

Zgodnie z art. 85 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym, ustalając normy organ celny uwzględnia rodzaj wyrobów akcyzowych, specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów, warunki techniczne i technologiczne występujące w danym przypadku oraz maksymalne normy dopuszczalnych ubytków określone w rozporządzeniu ministra finansów.

Eksperci radzą w przypadku, gdy podatnik dokonał zmian technologicznych, które spowodowały, że ustalone wcześniej normy zużycia wyrobów stały się nieadekwatne, powinien wystąpić do organu celnego o zmianę tych norm.

W myśl par. 7 rozporządzenia ministra finansów w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz.U. z 2009 r. nr 32, poz. 242) naczelnik urzędu celnego ustali nową wysokość norm na podstawie wysokości rzeczywistych ubytków lub rzeczywistego zużycia w ostatnim okresie obrachunkowym lub badanie rzeczywistych ubytków lub rzeczywistego zużycia, lub też ocenę zaawansowania technologicznego stosowanych urządzeń i technologii.

Źródło: GP